W upalne letnie popo³udnie
Drzewo stanê³o nam na drodze
Z jednego pnia dwa drzewa ros³y
Przyrównaliœmy je do siebie
Sta³y mi³oœnie przytulone
Ga³¹Ÿ z ga³êzi¹ przepleciona
Gdzie on gdzie ona trudno zgadn¹æ
I usiedliœmy tu oboje
By siedzieæ tak a¿ do wieczora
Bo z dwojga jedno siê zrobi³o
Tak przeminê³o dni niema³o
A drzewo stoi tak jak sta³o
Pod drzewem siedzi opuszczone
¯ywo nie¿ywe moje cia³o
Gdy skrzywdzisz mnie to zginiesz
