[Opsano z jeho fasady:]
Ach, ja ubozak, tim sirym bloudim svetem,
wzdyt rodna nase otcina svym chleba neda detem.
Nade wsechno bohatstwi, nade wsechny statky,
nam wzdy budiz nrjdrazsi mluwa rodne matky!
Potud narod swuj, pokud setri swych pamatek!
Neni stribro, neni zlato, neni prawe blaho,
nybrz co je srdci draho, co jest srdci draho.
Umeni we stesti - okrasa, w nestesti - utociste!
Dokud sila, hledme dila, by pamatka po nas zbyla!
Komu se nebili staweni ze penize me,
at si wystywi jine, za penize swe!
Lide pro nas stromy saziwalï, sazejme my tez!
